poniedziałek, 6 sierpnia 2012

KALENDARIUM ŻYCIA KS. PIOTRA SKARGI SJ - Cz. 2

 KALENDARIUM ŻYCIA KS. PIOTRA SKARGI SJ


1. VII. 1577             Zostaje profesem Towarzystwa Jezusowego składając ostatnie śluby zakonne. W tym samym roku zrzeka się swych dóbr ruchomych w Grójcu na rzecz tamtejszych biednych oraz szpitala
1577                        Publikuje książkę O jedności kościoła bożego pod jednym pasterzem i o greckim od tej jedności odstąpieniu oraz pisze Żywoty świętych, których pierwsze wydanie zostanie opublikowane na przełomie października i listopada 1579 r. w Krakowie
1. VIII. 1579           Obejmuje funkcję Rektora nowoutworzonej Akademii Wileńskiej, łącząc ją z posługą kaznodziei w katedrze wileńskiej, kierującego swe kazania zarówno do katolików jak i do innowierców
VI. 1580                  Przeprowadza w Krakowie dysputę z ministrem ariańskim Jerzym Szomanem
VI. 1580                  Udaje się do Połocka, zdobytego przez Stefana Batorego 29. VIII. 1579 r., celem rozeznania zasadności założenia tam placówki jezuitów
1581                        Zostaje Rektorem Kolegium Jezuitów w Połocku
III. 1582                  Przybywa do Rygi, by rozeznać kwestię zaangażowania jezuitów w Inflantach, które zostały przyłączone do Rzeczpospolitej na mocy rozejmu w Jamie Zapolskim w styczniu 1582 r.
Od jesieni 1582        Przełożony prowincji zakonnej jezuitów powierza Skardze równoczesne pełnienie funkcji przełożonego placówek jezuitów w Wilnie, Połocku, Rydze, Dorpacie i Wenden, motywując to jego dobrymi relacjami z królem oraz rozeznaniem w tamtejszych uwarunkowaniach
20.VI.1584              Obejmuje w Krakowie funkcję przełożonego wspólnoty zakonnej przy kościele św. Barbary, który zostaje za czasów jego superiorstwa odnowiony. W kościele tym pełni funkcję kaznodziei, pomagając jednocześnie w utworzeniu i urządzeniu nowicjatu zakonnego.
X. 1584                   Tworzy przy kościele św. Barbary w Krakowie Bractwo Miłosierdzia. Przetrwa ono do 1948 r.
1585                        Ukazuje się II wydanie Żywotów świętych. Do końca XVII w. ukaże się 12 wydań tej książki. W tym samym czasie dzieła Jana Kochanowskiego będą miały tylko 6 edycji. W krótkim czasie Żywoty świętych przetłumaczono na język czeski oraz ich fragmenty na język ruski
1586                        Pisarz kalwiński Andrzej Wolan publikuje książkę skierowaną przeciwko Piotrowi Skardze. W tym samym roku Skarga musi tłumaczyć się władzom kościelnym i świeckim z zarzutów zawartych w antyzakonnym pamflecie luteranów niemieckich
30. I. 1588               Obejmuje funkcję kaznodziei królewskiego na dworze Zygmunta III Wazy, wygłaszając kazanie nawiązujące do odniesionego tydzień wcześniej zwycięstwa pod Byczyną
1588                        Tworzy w Krakowie Bank Pobożny, który udziela ze swego kapitału nieoprocentowanych pożyczek. Przetrwa on w Krakowie do 1948 r. W krótkim czasie Arcybractwa Miłosierdzia i Banki Pobożne rozpoczną swą działalność w innych miastach: w Warszawie (1589), Poznaniu (1599), Pułtusku (przed 1600), Łowiczu (1600), Lwowie (1601) i Zamościu
1589                        Towarzyszy królowi w podróży do Rawla na spotkanie z ojcem króla
1590                        Zakłada Bractwo św. Anny przy Kolegiacie św. Jana Chrzciciela w Warszawie, pod patronatem Anny Jagiellonki
1590                        Publikuje w Wilnie drugie poszerzone wydanie swego dzieła O rządzie i jedności kościoła bożego pod jednym papieżem i o greckim i ruskim od tej jedności odstąpieniu, które dedykuje królowi Zygmuntowi III Wazie
23. III. 1592            Zakłada w Krakowie Bractwo św. Łazarza zajmujące się zorganizowaną systemową pomocą biednym, zwłaszcza żebrakom
1592                        Zakłada w Warszawie Szpital św. Łazarza, w którym umieszczani są biedni chorzy wyrzucani na gnój lub umierający z zimna na ulicach. Jest to pierwszy szpital w przyszłej Stolicy Polski
1592                        Publikuje w Krakowie Upomnienia do ewangelików oraz Przestrogę dla katolików o zachowaniu się z heretyki
1594                        Prosi o możliwość ustąpienia z funkcji kaznodziei królewskiego, motywując to swym wiekiem, dystansem wobec życia światowego i dworskiego oraz pragnieniem dobrego przygotowania się do śmierci. Prośba ta jednak nie zostaje przyjęta ani przez króla, ani przez przełożonych zakonnych. Jako racje podawano nie wdawanie się Skargi w sprawy świeckie, szacunek, jakim cieszy się wśród dostojników, pobożność, cnoty moralne i stałość jego charakteru
1595                        Uczestniczy w Warszawie w debacie nt. unii z prawosławiem

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz